De visserij-industrie speelt een belangrijke rol in de wereldwijde voedselketen en is voor veel mensen de manier waarop ze hun brood verdienen. De visserij heeft echter ook een negatieve impact op het klimaat van- en de biodiversiteit in de oceanen. Er wordt al veel actie ondernomen om visserij zo duurzaam mogelijk te maken, maar we zijn er nog niet. In dit artikel nemen we je mee in de klimaatimpact van de visserij-industrie en de oplossingen hiervoor!
Impact
Een groot deel van de negatieve klimaatimpact van de visserij-industrie is de uitstoot van broeikasgassen op zee. Veel moderne vissersboten maken gebruik van fossiele brandstoffen. Grootschalige visserijmethoden, zoals sleepnetvisserij, vereisen veel brandstof door de lange tijd die schepen op zee doorbrengen en de intensiteit van het vissen zelf. Daarnaast leidt deze methode tot bodemverstoring, waarbij koolstof die is opgeslagen in zeebodems vrijkomt. Dit draagt bij aan de opwarming van de aarde.
Naast de uitstoot van broeikasgassen, draagt de visserij-industrie ook bij aan de afname van de biodiversiteit in de oceaan. Overbevissing is hier een grote oorzaak van. Veel vissoorten worden uitgeput door jarenlange intensieve visserij, waardoor ecosystemen in de oceaan worden verstoord. Roofdieren zoals haaien, tonijn of zwaardvissen worden vaak te intensief bevist. Hierdoor groeien de vissoorten die normaal prooi zijn van deze roofdieren in aantal. Deze kleinere vissen eten vaak planten en algen, die hierdoor helemaal kaal worden gevreten. Hierdoor worden de structuur en belangrijke stoffen van het ecosysteem in de oceaan verstoord.
Hierbij kan je ook denken aan koraalriffen. Vissoorten zoals papegaaivissen en zee-egels worden vaak overbevist, terwijl deze soorten de algengroei op koraalriffen juist onder controle houden. Het verdwijnen van deze vissen leidt tot een overmatige groei van algen, wat vervolgens het koraal hindert om te groeien. Overbevissing van vissen die plantjes en algen eten leidt zo tot de verslechtering van koraalriffen, waardoor honderden andere soorten in gevaar worden gebracht. Al met al is de oceaan dus een ecosysteem dat ernstig wordt verstoord door overbevissing!
Duurzame visserijmethoden
Als we vis willen blijven eten, moeten we duurzamer omgaan met de oceaan, ook in de visserij. Een voorbeeld van een duurzame visserijmethode is de lijnvisserij. Bij deze methode worden individuele lijnen met haken gebruikt om vissen te vangen, wat de hoeveelheid bijvangst aanzienlijk vermindert in vergelijking met sleepnetten. Bovendien is de impact op de zeebodem minimaal, waardoor deze methode bijdraagt aan de bescherming van de koraalriffen en andere ecosystemen op de zeebodem.
Een ander voorbeeld is het gebruik van dynamische gesloten gebieden (MPA’s). In deze gebieden is het tijdelijk of permanent verboden om te vissen. Hierdoor worden de groepen vis in het gebied die aan het herstellen zijn van overbevissing beschermd, een soort safe zone!
Hiernaast varen en vissen steeds meer schepen koolstofarm of zelfs helemaal fossielvrij. Hierdoor komen er minder schadelijke stoffen in (de lucht boven) de oceaan. Dat willen we zien!